9

UWAGA! ZMIANA PUBLIKACJI! CODZIENNIE O 9:00!

¦Savannah¦

Otwieram oczy i widzę szare ściany, z których odpada tynk. Ostatnie co pamiętam to moment, w którym wsiadłam do starej niebieskiej furgonetki, bo Alex chciał zabrać mnie na romantyczny wypad. Rozglądam się uważnie, w rogu zauważam Flagstada. Loki opadają mu na twarz, a z ust nie schodzi uśmiech. Chcę wstać z krzesła, na którym siedzę, ale nie mogę. Jestem do niego przywiązana grubym sznurem.

- Czemu to robisz? - pytam, patrząc na chłopaka. Gdyby mnie kochał, nie zrobiłby mi takiego czegoś.

- Czemu? Masz czelność pytać czemu? - wstaje z krzesła, a jego piwne oczy przybierają czarną barwę. Jest wściekły, to widać. - Pomyśl laleczko. - mówi z szyderczym śmiechem i staje przede mną.

- Nie wiem. Myślałam, że mnie kochasz... - patrzę na niego ze smutkiem.

- To źle myślisz. Chcę, byś cierpiała. Wtedy będzie cierpiał też on. - kładzie nacisk na ostatnie słowo.

- Ale czemu? Coś Ci zrobiłam? - nie przestaję zadawać pytań.

- Serio chcesz wiedzieć? - spogląda mi prosto w oczy. - Jesteś nikim Sav Hudson. On zasługuje na kogoś lepszego. - uderza mnie z otwartej dłoni w twarz. Łapię się za bolące miejsce i rzucam mu nienawistne spojrzenie. - Ojej... Mała porcelanowa Savi prawie się zbiła. - udaje przejętego, a po chwili wybucha śmiechem.

Za jakie grzechy tu trafiłam? Za jakie?